Maandag 16 januari is Gustav Leonhardt op 83-jarige leeftijd overleden. De meester van de oude muziek was klavecinist, organist en dirigent. Hij wilde overdragen wat componisten uit de Renaissance en de Barok bedoeld moeten hebben. Na zijn studie aan de Schola Cantorum in Basel en de Musikhochschule in Wenen werd hij docent aan het Amsterdamse conservatorium en richtte zijn eigen ensemble op: het Leonhardt Consort. Samen met de Oostenrijkse dirigent Nikolaus Harnoncourt voerde hij in de jaren ’70 en ’80 alle Bach-cantates uit.
Beide pioniers wilden de muziek van Bach op authentieke instrumenten of kopieën daarvan uitvoeren. Met deze benadering maakten ze school, al was er ook weerstand tegen zo’n historische benadering. Hij beet zich vast in de oude muziek: Monteverdi, Sweelinck, Schütz, Bach, Buxtehude, Purcell, Telemann en Vivaldi. Leonhardt maakte meer dan 200 opnamen en gaf jaarlijks veel concerten over de hele wereld. Zelf zag hij zich als ‘tussenhandelaar’ in muziek: ‘Het enige wat je als uitvoerend musicus doet, is het werk van anderen zo goed en getrouw mogelijk vertolken. Als dat voorbij is, is het uit. Het tragische is dat in de muziekwereld de uitvoerenden zo vaak worden bejubeld. Terwijl het de composities zijn die eeuwen verduren.’ Leonhardt bleef tot kort voor zijn dood actief: op 12 december gaf hij een optreden in Parijs, maar na afloop kwam de mededeling dat dit zijn laatste was geweest. Maandag 16 februari overleed hij in zijn woning: Huis Bartolotti uit 1618 aan de Amsterdamse Herengracht, op dezelfde dag als stadsgenoot, acteur Piet Römer.
Lees ook:Dirigent Frans Brüggen overleden
Lees ook:Eremedaille dirigent Gustav Leonhardt
Lees ook:Matthäus Passion in de Paasweek
Lees ook:Bach Weihnachtsoratorium – een kersttraditie
Lees ook:Matthäus Passion – een Nederlandse paastraditie