Maria Lichtmis, of Lichtmis, is een christelijk feest dat op 2 februari wordt gevierd. Het is de herdenking van de ‘Opdracht van de heer in de Tempel‘ en het zuiveringsoffer dat Maria volgens de Joodse wet veertig dagen na de geboorte van Jezus moest brengen. Het is de laatste feestdag waarvan de datum verbonden is aan die van kerstmis: 40 dagen erna. In Orthodoxe kerken wordt Maria Lichtmis volgens de door hen gebruikte Juliaanse kalender op 15 februari gevierd. De oude Kelten vierden Imbolc: een festival halverwege de winter, met de lente alvast in het vizier. Het woord betekent zoiets als ‘in de buik of ‘in de melk’ en heeft te maken met de geboorte of het zogen van lentelammeren als tekenen van het nieuwe leven middenin de winter. Er werden ook kaarsen gebruikt, om te vieren dat de dagen weer gingen lengen.
Op Lichtmis worden traditioneel kaarsen gewijd en kaarsenprocessies gehouden voor de mis; vandaar de naam Lichtmis. Ook traditie is het om op deze dag pannenkoeken te eten. Het gezegde ‘Er is geen vrouwtje nog zo arm, of ze maakt haar pannetje warm’ slaat hierop, al heeft ‘pannetje’ in oud Nederlands taalgebruik een dubbele betekenis. Maria Lichtmis werd tot zeker in de 17e eeuw ook wel Vrouwendag of Lieve Vrouwendag genoemd (Maria, Onze Lieve Vrouwe). Vanaf de 15e eeuw werden in Amsterdam de burgemeesters op vrouwendag gekozen. Op deze dag was de vrouw belangrijk en mocht een man kiezen. In 1887 schreef Pieter Louwerse het gedicht ‘Vrouwendag’, waarin moeder op vrouwendag de baas is. Tuinders beginnen op deze dag traditioneel met het voorbereidende werk voor de moestuin.
Lees ook:Maria Lichtmis 2011
Lees ook:Maria Lichtmis
Lees ook:Honderdste Internationale Vrouwendag
Lees ook:Internationale Vrouwendag 2009
Lees ook:Woensdag 21 december: kortste dag, winter is begonnen