Vrijdag 25 februari 2011 wordt de Februaristaking in Amsterdam herdacht op het Jonas Daniël Meijerplein bij het standbeeld ‘De Dokwerker’ (2013: klik hier). Op 25 februari 1941 begon in Amsterdam een staking uit solidariteit met de joodse medeburgers in Nederland, tegen het antisemitisme van de Duitse bezetters. De staking breidde zich later uit tot andere steden in Noord-Holland en Utrecht en ging de geschiedenis in als de Februaristaking 1941. De Amsterdamse burgemeester Eberhard van der Laan Houdt een korte toespraak en theatermaakster Jetty Mathurin leest een aantal gedichten voor. Het Défilé langs de Dokwerker start om 17.00 uur, wanneer de klokken luiden van de Zuiderkerk en de Mozes en Aäronkerk. Iedereen kan bloemstukken komen leggen. Die kunnen vanaf 12.00 uur worden bezorgd bij de M&Akerk en daar tot 17.00 uur worden afgehaald.
De herdenking wordt omlijst met een dagtocht, die om 10.00 uur begint bij het NZH Koffiehuis voor het Centraal Station. Daarna volgt een wandeling langs plaatsen waar de Februaristaking begon en haar vervolg had, zoals het Parooltheater en het Stadsarchief. De tocht eindigt om 17.00 uur bij de Dokwerker.
Vanaf de winter van 1940 vielen leden van de NSB Joden lastig in de Amsterdamse Jodenbuurt. Ze vernederden en bestalen de joodse bewoners. De bewoners van de Jodenbuurt kwamen ertegen in verzet en vormden knokploegen. Niet-joodse bewoners van vooral de Jordaan en de Eilanden schoten te hulp. Op 9 februari 1941 drongen NSB’ers op het Thorbeckeplein het cafécabaret ‘Alcazar’ binnen, omdat daar Joodse artiesten optraden. Dat leidde tot een massale vechtpartij. De NSB’er Hendrik Koot overleed: daarop werd op 12 februari de Jodenbuurt volledig afgesloten. De Communistische Partij Nederland (CPN) greep haar kans en organiseerde een vergadering op de Noordermarkt.
Op de ochtend van 25 februari stonden de trams in Amsterdam stil; de staking verspreidde zich als een olievlek over de stad en daarna naar de Zaanstreek, Kennemerland, het Gooi en Utrecht. De Duitsers grepen meedogenloos in; de staking was na twee dagen alweer voorbij. Daarna openden zij de jacht op leden van de CPN. De Dokwerker is een bronzen beeld van Mari Andriessen uit 1952 en staat symbool voor ‘de kleine man’ tegen de grote macht. Dat het initiatief niet van hen kwam, maar van de CPN, is lange tijd verzwegen. Jarenlang waren communisten niet welkom bij de officiële herdenking en organiseerden zij een eigen herdenking. Aan de zuidzijde van de Noorderkerk hangt een plaquette, die herinnert aan de verboden openbare bijeenkomsten op de Noordermarkt.
Lees ook:Herdenking Februaristaking
Lees ook:Herdenking Februaristaking 2012
Lees ook:Herdenking Februaristaking 2010
Lees ook:Herdenking Februaristaking
Lees ook:Zaterdag: herdenking Februaristaking in Amsterdam
U schrijft: ‘Jarenlang waren communisten niet welkom bij de officiële herdenking en organiseerden zij een eigen herdenking’.
Mijn antwoord:
U moet niet vergeten dan na afloop van de februaristaking in 1941 de CPN-leider Paul de Groot het volgende in het partijdagblad ‘De Waarheid’ heeft geschreven:
‘Niet tegen de anti-semitische terreur en de Duitsche bezetting was de Amsterdamsche bevolking in opstand gekomen, maar voor loon en steun en tegen het Engelsche imperialisme en de daarmee verbonden Oranje-bourgeoisie.’
Zie ook mijn artikel:
http://gerard45.bloggertje.nl/note/14097/de-waarheid-over-de-februaristaking-in.html
Met vriendelijke groet,
Gerard
Dat zal wel waar zijn beste Gerard, maar ondertussen was de CPN in Nederland op dat moment zo ongeveer de enige groepering die probeerde wat te doen, terwijl op dat moment grote delen van de nederlandse bevolking zich nog had aangesloten bij de Nederlandse Unie.De CPN liep misschien op dat moment met oogkleppen op , maar ik denk dat dat gold voor het overgrote gedeelte der bevolking. Achteraf is altijd gemakkelijk praten.